Uroczyste Zakończenie Festiwalu

 Elbląska Orkiestra Kameralna została założona w 2007 roku i w ciągu przeszło 10 lat działalności stała się artystyczną wizytówką miasta i regionu. Jej znakiem rozpoznawczym jest różnorodny repertuar, który obejmuje najwybitniejsze dzieła mistrzów baroku, klasycyzmu, romantyzmu i XX wieku, od Arcangela Corellego i Fryderyka Chopina po Witolda Lutosławskiego i Wojciecha Kilara. W programie Orkiestry znajdują się również utwory z pogranicza awangardy, jazzu i muzyki rozrywkowej.

Elbląska Orkiestra Kameralna realizuje szereg projektów, służących popularyzacji muzyki klasycznej i współczesnej. Jednym z najważniejszych jest Festiwal „Muzyka Polska na Żuławach” (od 2018 roku „Muzyka Polska na Warmii i Żuławach”), którego ideą jest prezentacja najsłynniejszych dzieł rodzimej kameralistyki w zabytkowych wnętrzach gotyckich kościołów. Podczas sześciu edycji (lata 2014-2019) zagrano m.in. utwory Wojciecha Kilara, Witolda Lutosławskiego, Andrzeja Panufnika, Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki, a Orkiestrze towarzyszyli uznani soliści: Janusz Wawrowski, Iwona Sobotka, Szymon Komasa, zespół VOŁOSI, Marcin Wyrostek & Coloriage, Katarzyna Moś z zespołem. Nad przebiegiem koncertów czuwał natomiast maestro Marek Moś. Dotychczas w koncertach festiwalowych uczestniczyło około 18 000 słuchaczy.

Elbląska Orkiestra Kameralna wielokrotnie uczestniczyła w projektach służących promocji polskich kompozytorów i ich dorobku artystycznego za granicą. Orkiestra prowadzi również działalność nagraniową. Dzięki nawiązaniu współpracy z Krzysztofem Herdzinem powstała płyta Krzysztof Herdzin – Concerto and Concertino, której premiera odbyła się we wrześniu 2018. Zostały na niej zarejestrowane dwa utwory z udziałem Orkiestry: Koncert podwójny na altówkę, saksofon altowy i orkiestrę symfoniczną oraz Concertino na trio stroikowe i smyczki. Album został nominowany, w dwóch kategoriach, do Fryderyków 2019: Album Roku Muzyka Współczesna oraz Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej. Z kolei współpraca z Leszkiem Możdżerem zaowocowała zarejestrowaniem utworu (specjalnie skomponowanego dla EOK) Preludium i fuga na orkiestrę smyczkową, który znalazł się na płycie The Very Best Of Leszek Możdżer. Ponadto, EOK ma w dorobku albumy: „Mercadante Doppler Karłowicz” (2011) oraz „Rynek” (2012, nagrana we współpracy z Ryszardem Rynkowskim).

W swojej działalności Elbląska Orkiestra Kameralna kładzie duży nacisk na przedsięwzięcia o charakterze edukacyjnym. W ciągu przeszło dekady Orkiestra realizowała m.in. projekty: „Filharmonia/ostrożnie, wciąga!!!” – dzięki niemu elbląscy uczniowie szkół średnich mogą uczestniczyć w koncertach abonamentowych Orkiestry; „Muzyka dla ucha malucha” – cykl interaktywnych, multimedialnych widowisk dla uczniów przedszkoli i szkół podstawowych; „Klasyka dla smyka” – koncerty edukacyjne skierowane do najmłodszych widzów.

Za swą działalność artystyczną nasza Orkiestra została uhonorowana Nagrodą Prezydenta Miasta Elbląga (2008 i 2009), Nagrodą Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2010), otrzymaliśmy także tytuł Kreatora Kultury (2015). Orkiestra może liczyć na grono wiernych słuchaczy – w ostatnich latach w koncertach EOK uczestniczy rocznie średnio 50 tysięcy osób.

Dyrektor naczelny i artystyczny Filharmonii Kameralnej im. Witolda Lutosławskiego w Łomży, profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, finalista i laureat międzynarodowych konkursów muzycznych we Włoszech, w Hiszpanii i na Węgrzech.

W roku 1994 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie dyrygentury Marka Pijarowskiego we Wrocławiu. Swoje studia dyrygenckie uzupełniał w Wiedniu i w Berlinie, gdzie miał okazję poznać sztukę dyrygencką takich mistrzów batuty, jak: Seiji Ozawa, Kurt Masur, Claudio Abbado. Jest również absolwentem wydziału instrumentalnego Akademii Muzycznej w Katowicach (1990 r.), jako skrzypek został laureatem licznych konkursów muzycznych. Ukończył też Podyplomowe Studia Menedżerskie dla Twórców, Artystów i Animatorów Kultury na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.

W roku 1988 objął kierownictwo Studenckiej Orkiestry Kameralnej Jeunesses Musicales przy Akademii Muzycznej w Katowicach, w latach 1992-1993 współpracował z Państwową Operą we Wrocławiu. W kwietniu 1994 r. wziął udział w I Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku, gdzie zajął ex aequo I miejsce, a także otrzymał trzy nagrody pozaregulaminowe, m.in. nagrodę orkiestry. W roku 1997 otrzymał III nagrodę na VII Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. A. Toscaniniego w Parmie, następnie odbył tournée koncertowe po Włoszech z Orkiestrą Symfoniczną Emilii Romanii im. A. Toscaniniego.

Współpracował z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, z orkiestrą Sinfonia Varsovia oraz z Warszawską Operą Kameralną. W 1999 roku został adiunktem i członkiem Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, od tego czasu prowadzi też Międzynarodowe Młodzieżowe Warsztaty Muzyczne w Szczecinie. W 2004 roku wygrał konkurs na stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Łomżyńskiej Orkiestry Kameralnej.

Dyrygował wszystkimi polskimi orkiestrami filharmonicznymi. Koncertował w Niemczech, Francji, Austrii, Holandii, Czechach, Rosji, Włoszech, Ukrainie, Macedonii, USA, Portugalii, Meksyku, Libanie, Hiszpanii, Norwegii, Belgii, Litwie i Białorusi. Ma w swoim dorobku osiemnaście nagranych płyt, z których jedna otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego FRYDERYK 2019, pięć zostało nominowanych do nagrody FRYDERYK, a dwie do International Classical Music Awards. Zasiadał w jury międzynarodowych konkursów muzycznych we Włoszech i w Bułgarii. W 2008 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uhonorował go Nagrodą Specjalną w uznaniu nieocenionych zasług dla polskiej kultury muzycznej, w roku 2011 – dyplomem za wybitne dokonania na rzecz dziedzictwa Fryderyka Chopina, a w roku 2013 – Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Otrzymał też Nagrodę Marszałka Województwa Podlaskiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury oraz Nagrodę Prezydenta Łomży za szczególne dokonania w dziedzinie kultury (2016). W 2014 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu tytuł profesora sztuk muzycznych.

Artur Pachlewski pochodzi z rodziny o wielopokoleniowych tradycjach muzycznych sięgających XIX wieku; należy do grona najwybitniejszych polskich klarnecistów ostatnich lat. Artyści z którymi współpracował oraz krytycy muzyczni podkreślają swój podziw dla znakomitej techniki instrumentalnej, wielkiej muzykalności oraz wyjątkowej wszechstronności, która pozwala muzykowi na swobodne poruszanie się zarówno po obszarach muzyki klasycznej, romantycznej jak ni współczesnej. Jako jedyny Polak ukończył studia w klasie Eduarda Brunnera w Niemczech oraz warszawską Akademię Muzyczną i European Mozart Academy. Występował z koncertami (festiwale Mozart Foundation, Luciano Berio, Kronos Quartet…) oraz nagrywał dla rozgłośni nradiowych i firm fonograficznych (BBC, DUX, Legato, Musica Sacra, Polskie Radio, SONY, NAXOS…) solistyczny repertuar klarnetowy od Telemanna przez Mozarta i Pendereckiego do młodych kompozytorów współczesnych. Płyta z jego udziałem zdobyła Supersonic Pizzicato Award w Luksemburgu, inne były trzykrotnie nominowane do nagrody FRYDERYK.

Oprócz klasycznej działalności koncertowej i fonograficznej Artur Pachlewski stara się także popularyzować sztukę gry na klarnecie i klarnecie basowym, m.in.: prowadząc klasę swojego instrumentu w ZPSM nr 1 w Warszawie, wykładając na kursach muzycznych, biorąc udział w pracach komisji konkursowych, recenzując wydawnictwa muzyczne (m.in. dla CEA), nagrywając muzykę filmową, uczestnicząc w projektach muzyki improwizowanej oraz podejmując wyzwania naukowe (uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych). Stworzył internetową postać Doktora Klarnecika.

Artysta gra na instrumentach francuskiej firmy Leblanc.
www.arturpachlewski.com

O Arturze Pachlewskim napisano:

„Lekkość, delikatność i niepowtarzalna precyzja wymagana w wykonawstwie muzyki klasycznej, jak również znakomite zrozumienie intencji kompozytorów XX wieku, od pierwszych tonów przyciągają uwagę słuchacza” (Magdalena Wawszkiewicz, Audio Video)

„Jego artystyczną sylwetkę określiłbym jako ze wszech miar odpowiadającą światowemu poziomowi wykonawstwa. Wykonując utwory z prowadzonym przeze mnie Kwartetem Wilanów, zawsze udowadniał swą maestrię instrumentalną.” (prof. Tadeusz Gadzina)

„Artysta inspiruje kompozytorów do tworzenia nowych utworów, co jest najlepszym świadectwem jego kunsztu.” (Edward Pałłasz)

„Jedno z najbardziej energetycznych, błyskotliwych i muzykalnych klarnetowych wykonań jakie kiedykolwiek słyszałem.” (Steven Ritter, American Record Guide)

„To wspaniały artysta.” (Hanna Milewska, Hi Fi i Muzyka)

Polski pianista i pedagog muzyczny, laureat wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych, w tym III nagrody na VIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1970). Od 1993 dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju.

W latach 1953–1964 uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Rybniku. W latach 1964–1970 studiował najpierw w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, a potem w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie prof. Jana Ekiera.

W trakcie studiów i krótko po nich odnosił sukcesy na wielu konkursach pianistycznych: Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Sofii (1968) – I nagroda, Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Monachium (1969) – III nagroda, VIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1970) – III miejsce i nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza, Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Pleven (1972) – złoty medal, Festiwal Młodych Solistów w Bordeaux (1972) – Grand Prix i złoty medal.

Po sukcesach konkursowych występował w licznych krajach Europy, Azji i obu Ameryk z wieloma słynnymi orkiestrami. Od 1993 jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju. W styczniu 2010 dał koncert w gmachu Sejmu RP z okazji 200. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina.

W 2017 został wyróżniony Złotym Fryderykiem za całokształt osiągnięć artystycznych.

Oprócz kariery pianistycznej jest także pedagogiem muzycznym. Prowadzi klasę fortepianu na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i kursy mistrzowskie w wielu krajach świata. W 1998 otrzymał tytuł naukowy profesora.