16 września 2021 r. (czwartek), godz. 20.00
Bazylika św. Krzyża w Warszawie
Program:
Karol Kurpiński – „Warszawianka”
Karol Kurpiński – Msza, orkiestracja Jacques-Alphonse De Zeegant
Karol Kurpiński – uwertura do opery „Dwie Chatki”
Karol Kurpiński – „Kozak”
Fryderyk Chopin – koncert f-moll
Wykonawcy:
Orkiestra powstała, dzięki staraniom melomanów skupionych wokół Płockiego Towarzystwa Muzycznego, którzy jako pierwsi dostrzegli potrzebę jej powołania. Miała ona zaspokoić oczekiwania płockiej inteligencji, ale przede wszystkim edukować mieszkańców Płocka, który w tym czasie przeżywał dynamiczny rozkwit ekonomiczny i gospodarczy.
Od 1975 r. orkiestra występowała pod nazwą Orkiestra Kameralna Płockiego Towarzystwa Muzycznego, w styczniu 1977 r. w wyniku przejścia pod mecenat państwa rozpoczęła działalność samodzielną jako Płocka Orkiestra Kameralna, by w roku 1998 zostać przemianowaną na Płocką Orkiestrę Symfoniczną, której patronem został Witold Lutosławski.
Obecnie orkiestra bierze aktywny udział w życiu miasta i regionu, prowadząc cykl stałych koncertów symfonicznych oraz różnorodną działalność kameralną i edukacyjną. Od ponad 20 lat jest organizatorem Letniego Festiwalu Muzycznego w Płocku, uczestniczy gościnnie w festiwalach w kraju i za granicą, koncerty odbywają się w sali koncertowej szkoły muzycznej dla blisko 500 słuchaczy.
Współpracuje z najwybitniejszymi wykonawcami polskimi i zagranicznymi. Charles Richard Hamelin, Dmitry Shishkin, Kevin Kenner, Yulianna Avdeeva, Piotr Paleczny, Konstanty Andrzej Kulka, Krzysztof Jakowicz, Agata Szymczewska, Leszek Możdżer, Waldemar Malicki, Adam Makowicz, Włodzimierz Pawlik, Olga Pasiecznik, Grażyna Brodzińska, Małgorzata Walewska, Anna Maria Jopek, to artyści, którzy z powodzeniem występowali z płockimi muzykami. Orkiestrą w ostatnim czasie dyrygowali m.in. Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Strugała, José Maria Florêncio, Eivind Gullberg Jensen, Vladimir Kiradjiev, Paweł Przytocki, Janusz Przybylski, Mirosław Jacek Błaszczyk i Andrzej Kosendiak.
W dorobku orkiestry znajduje się szereg światowych prawykonań oraz 2 płyty CD:
– Najpiękniejsze Polskie Kolędy nagrane wspólnie z Poznańskimi Słowikami Stefana Stuligrosza
– Wielka Koncertowa Msza Papieska Beati Mundo Corde, skomponowana przez Wojciecha Mrozka.
Orkiestra była wielokrotnie nominowana do wielu plebiscytów i nagród w tym dwukrotnie, głosami czytelników Tygodnika Płockiego zwyciężyła w prestiżowym plebiscycie Z Tumskiego Wzgórza na najważniejsze wydarzenie kulturalne roku.
Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej tworzy 24 zawodowych śpiewaków, wykonujących zarówno partie chóralne, ansamblowe jak i nierzadko role solowe w spektaklach operowych i koncertach oratoryjnych.
Zespół w obecnym kształcie postał w 2013 roku będąc kontynuacją działającego niemal od lat osiemdziesiątych XX w Zespołu Solistów oraz założonego w 1983 roku Chóru Kameralnego WOK. Na przestrzeni blisko 60 lat działalności kierownictwo Zespołu sprawowali prof. Józef Bok, prof. Ryszard Zimak, prof. Wanda Tchórzewska-Kapała, Andrzej Borzym, Liliana Krych, a od 2017 roku kieruje nim prof. Krzysztof Kusiel-Moroz.
W trakcie swojej działalności artyści Zespołu Wokalnego współpracowali z takimi dyrygentami jak Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Kai Bumann, Jose Florencio, Benjamin Bayle, Friedrich Haider, Paul Esswood, odwiedzając w czasie licznych tournees niemal wszystkie kraje europejskie, a także wielokrotnie goszcząc w Japonii.
O wszechstronności śpiewaków Zespołu świadczy niezmiernie obszerny i wymagający repertuar do którego należały zarówno dzieła szeroko pojętej muzyki dawnej, w tym obu Pasji J. S. Bacha, oper J. P. Rameau, J. B. Lulli`ego, G. F. Haendla, oper i oratoriów klasycznych, szczególnie W. A. Mozarta z Idomeneo, Cosi fan tutte, Don Giovvannim, Czarodziejskim Fletem, Requiem i Wielką Mszą c-moll, romantycznych oper G. Rosiiniego, G. Donizettiego, C. M. Webera, P. Czajkowskiego, G. Verdiego, aż po dzieła XX i XXI wieku takie jak – Jenufa Janaczka, Żywot rozpustnika I. Strawińskiego, Baltazar oraz Antygona Z. Krauzego, Quo Vadis B. Matuszczak, Orfeusz D. Przybylskiego, Tango M. Dobrzyńskiego.
Wśród wybitnych reżyserów współpracujących z Zespołem Wokalnych przy realizacji dzieł scenicznych znaleźli się m. in. Jerzy Dejmek, Ryszard Peryt, Jarosław Kilian, Marek Weiss, Jitka Stokalska, Michał Znaniecki, Deda Ch. Colonna.
Wiele z wykonywanych dzieł doczekało się rejestracji płytowych, a ostatnio również transmisji telewizyjnych i internetowych.
Zarówno dyrygenci jak i reżyserzy współpracujący z artystami Zespołu Wokalnego wielokrotnie podkreślali ich wysokiej próby profesjonalizm wokalny jak i znakomite umiejętności aktorskie, elastyczność i osobiste zaangażowanie w realizowane projekty.
Dyrektor naczelny i artystyczny Filharmonii Kameralnej im. Witolda Lutosławskiego w Łomży, profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, finalista i laureat międzynarodowych konkursów muzycznych we Włoszech, w Hiszpanii i na Węgrzech.
W roku 1994 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie dyrygentury Marka Pijarowskiego we Wrocławiu. Swoje studia dyrygenckie uzupełniał w Wiedniu i w Berlinie, gdzie miał okazję poznać sztukę dyrygencką takich mistrzów batuty, jak: Seiji Ozawa, Kurt Masur, Claudio Abbado. Jest również absolwentem wydziału instrumentalnego Akademii Muzycznej w Katowicach (1990 r.), jako skrzypek został laureatem licznych konkursów muzycznych. Ukończył też Podyplomowe Studia Menedżerskie dla Twórców, Artystów i Animatorów Kultury na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
W roku 1988 objął kierownictwo Studenckiej Orkiestry Kameralnej Jeunesses Musicales przy Akademii Muzycznej w Katowicach, w latach 1992-1993 współpracował z Państwową Operą we Wrocławiu. W kwietniu 1994 r. wziął udział w I Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku, gdzie zajął ex aequo I miejsce, a także otrzymał trzy nagrody pozaregulaminowe, m.in. nagrodę orkiestry. W roku 1997 otrzymał III nagrodę na VII Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. A. Toscaniniego w Parmie, następnie odbył tournée koncertowe po Włoszech z Orkiestrą Symfoniczną Emilii Romanii im. A. Toscaniniego.
Współpracował z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, z orkiestrą Sinfonia Varsovia oraz z Warszawską Operą Kameralną. W 1999 roku został adiunktem i członkiem Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, od tego czasu prowadzi też Międzynarodowe Młodzieżowe Warsztaty Muzyczne w Szczecinie. W 2004 roku wygrał konkurs na stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Łomżyńskiej Orkiestry Kameralnej.
Dyrygował wszystkimi polskimi orkiestrami filharmonicznymi. Koncertował w Niemczech, Francji, Austrii, Holandii, Czechach, Rosji, Włoszech, Ukrainie, Macedonii, USA, Portugalii, Meksyku, Libanie, Hiszpanii, Norwegii, Belgii, Litwie i Białorusi. Ma w swoim dorobku osiemnaście nagranych płyt, z których jedna otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego FRYDERYK 2019, pięć zostało nominowanych do nagrody FRYDERYK, a dwie do International Classical Music Awards. Zasiadał w jury międzynarodowych konkursów muzycznych we Włoszech i w Bułgarii. W 2008 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uhonorował go Nagrodą Specjalną w uznaniu nieocenionych zasług dla polskiej kultury muzycznej, w roku 2011 – dyplomem za wybitne dokonania na rzecz dziedzictwa Fryderyka Chopina, a w roku 2013 – Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Otrzymał też Nagrodę Marszałka Województwa Podlaskiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury oraz Nagrodę Prezydenta Łomży za szczególne dokonania w dziedzinie kultury (2016). W 2014 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu tytuł profesora sztuk muzycznych.
Urodził się w Lizbonie (Portugalia) w 1968 roku. Po raz pierwszy wystąpił publicznie w wieku trzech lat, a już rok później zadebiutował w portugalskiej telewizji. Miłość do muzyki rozbudziła w nim babcia ze strony matki, pianistka Berta da Nóbrega i jej partner z duetu fortepianowego – Campos Coelho (uczeń Vianna da Motta, Ricardo Viñesa i Isidora Philippa). W latach 1974-1990 Pizzaro uczył się u Sequeiry Costy, który sam kształcił się u Vianna da Motta, M. Hamburga, E. Fischera, M. Long i J. Févriera. Tak bogate zaplecze pozwoliło A. Pizzaro czerpać z tradycji „złotego wieku” pianistyki i dało mu dogłębne rozeznanie zarówno w niemieckiej, jak i francuskiej szkole pianistycznej, a także w repertuarze. Podczas krótkiej przerwy w czasie nauki w USA Pizzaro studiował również u Jorge Moyano (Lizbona), natomiast w Paryżu pracował z Aldo Ciccolinim, Gérym Moutierem i Bruno Rigutto.
Pizzaro jest laureatem wielu nagród, m.in. I nagrody w Konkursie Vianna da Motta (1987) oraz Konkursie Symfonicznym Greater Palm Beach (1988). Zdobył również Inagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianoforte w Leeds (1990), co zapoczątkowało jego międzynarodową karierę koncertową.
Pizzaro występuje na arenie międzynarodowej z wiodącymi orkiestrami i dyrygentami, takimi jak: Sir Simon Rattle, Philippe Entremont, Yan Pascal Tortelier, Sir Andrew Davis, Esa-Pekka Salonen, Yuri Temirkanov, Vladimir Fedoseyev, Ilan Volkov, Franz Welser-Most, Tugan Sokhiev, Yakov Kreizberg, Yannick Nézet-Séguin, Libor Pešek, Vladimir Jurowski, Ion Marin, John Wilson oraz nieżyjący już Sir Charlesem Mackerrasem.
Jest także aktywnym kameralistą, występował na festiwalach muzyki kameralnej na całym świecie. Artur Pizarro współpracuje z takimi wydawnictwami muzycznymi, jak: Collins Classics, Hyperion Records, Linn Records, Brilliant Classics, Klara, Naxos, Danacord, Odradek Records i Phoenix Edition.
Artur Pizarro w swoim rodzinnym kraju otrzymał wiele nagród za zasługi dla muzyki klasycznej i kultury, w tym nagrodę Portugal Press Award, nagrodę Portugalskiego Stowarzyszenia Autorów, Medal Kultury Miasta Funchal oraz Medal za Zasługi Kulturalne od rządu portugalskiego.
Artur Pizarro pracuje jako visiting profesor na wydział fortepianu w Escola Superior de Música de Lisboa. Stworzył też swoje studio w Oeiras (Portugalia), gdzie prowadzi szkolenia dla uczniów w różnym wieku i na różnym poziomie.
Soliści:
Absolwentka Warszawskiej Akademii Muzycznej, dzisiejszego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, z którym związana jest zawodowo. Współpracuje między innymi z Warszawską Operą Kameralną, Operą Bałtycką czy Operą Wrocławską, gdzie zaśpiewała wiele pierwszoplanowych ról operowych, między innymi takich kompozytorów jak: W. A. Mozart, P. Czajkowski, G. Verdi, I. Strawiński. Jest odtwórczynią wielu parti w operach i dziełach współczesnych. Prawykonania swoich kompozycji powierzają jej między innymi tacy kompozytorzy jak Zygmunt Krauze, Paweł Łukaszewski, Stanisław Moryto. W listopadzie 2011 roku zaśpiewała tytułową partię w operze Madame Curie Elżbiety Sikory. Zarówno przedstawienie jak główna rola zostały wielokrotnie nagrodzone. W 2013 nagrodą Orphée du Prestige Lyrique de l’Europe de l’Academie du Disque Lyrique uhonorowano DVD Madame Curie wydane przez firmę DUX. W 2015 roku taką samą nagrodę otrzymał dwupłytowy album Musica Sacromontana IX – „Pasquale Anfossi Oratorio la Morte di san Filipo Neri” z udziałem śpiewaczki.
Dużo miejsca w swojej działalności koncertowej poświęca muzyce oratoryjno – kantatowej i kameralnej. Jest szczególnie ceniona w kręgu muzyki dawnej. W roku 1995 rozpoczęła swoją drogę zawodową współpracując z takimi zespołami jak Dekameron, czy Ars Nova. Do dziś chętnie podejmuje wyzwania artystyczne z towarzyszeniem instrumentów historycznych.
W 2001 otrzymała nagrodę im. Zofii Rayzacherowej Dla największej indywidualności artystycznej w dziedzinie muzyki dawnej na XI Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie.
Dokonała wielu nagrań a wśród nich jest 9 albumów płytowych, które otrzymały nagrodę Akademii Fonograficznej FRYDERYK. Między nimi solowa płyta na której śpiewaczka prezentuje pieśni Karola Szymanowskiego została wyróżniona dwiema nagrodami FRYDERYK 2008 w kategoriach: Album Roku Recital Wokalny, Opera, Operetka, Balet, oraz Fonograficzny Debiut Roku. W 2019 roku doceniona nagrodą FRYDERYK 2019 w kategorii Album Roku Muzyka Kameralna została płyta wydana przez Chopin University Press, Stabat Mater -Giovanni Battista Pergolesi, Luctus Mariae – Paweł Łukaszewski
Absolwentka warszawskiej Akademii Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny im.F.Chopina) w klasie prof.Krystyny Szostek-Radkowej.
Doskonaliła swe umiejętności podczas kursów mistrzowskich prowadzonych przez Teresę Berganzę, Francisco Araizę, Rockwella Blake’a oraz Alberto Zeddę.
Na zaproszenie Maestro Zeddy wystąpiła jako Delia w spektaklu ‘Il viaggio a Reims’ podczas Rossini Opera Festival w Pesaro we Włoszech.
Artystka kreowała rolę Vlasty w prapremierze opery Mieczysława Weinberga ‘Pasażerka’ w reż. Davida Pountneya, podczas Festiwalu Operowego w Bregenz.
Elżbieta Wróblewska regularnie występuje w Teatrze Wielkim Operze Narodowej, gdzie zadebiutowała jako Olga w spektaklu ‘Eugeniusz Oniegin’ Piotra Czajkowskiego. Obecnie można ją usłyszeć m.in. w ‘Strasznym Dworze’ S.Moniuszki (Jadwiga), ‘Czarodziejskim Flecie’ W.A.Mozarta (II Dama), operze G.Verdiego ‘Traviata’ (Flora).
Już jako studentka związała się z Warszawską Operą Kameralną, gdzie kreuje główne partie w operach Mozarta ( ‘Cosi fan tutte’, ‘Łaskawość Tytusa’, ‘Wesele Figara’, ‘Czarodziejski Flet’ ), Rossiniego (‘Kopciuszek’, ‘Cyrulik Sewilski’, ‘Semiramida’) i innych.
Współpracuje z Operą Dolnośląską we Wrocławiu (‘Kopciuszek’ ), Teatrem Wielkim w Łodzi (‘Straszny Dwór’), Teatrem Wielkim w Poznaniu (‘Straszny Dwór’, ‘Cyrulik Sewilski’, ‘Wesele Figara’), oraz z Operą Podlaską w Białymstoku (‘Straszny Dwór’).
Posiada w repertuarze ponad 30 dzieł oratoryjnych, do wykonywania których jest regularnie zapraszana w kraju i za granicą. Jest również cenioną wykonawczynią liryki wokalnej kompozytorów różnych epok.
Wielokrotnie występowała w Europie, Japonii, Korei oraz Stanach Zjednoczonych.
Jest laureatką i finalistką krajowych i międzynarodowych konkursów wokalnych (Karlove Vary, Helsinki, Nowy Sącz, Duszniki Zdrój, Warszawa).
Uhonorowana Nagrodą im. Andrzeja Hiolskiego za Debiut Operowy (partia Arsace w ‘Semiramidzie‘ G.Rossiniego).
Laureatka dwóch statuetek Fryderyka, przyznanych przez Akademię Fonograficzną za nagrany z sekstetem wokalnym muzyki współczesnej proMODERN album ‘Where are you’.
Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku na Wydziale Wokalno- Aktorskim (dyplom z wyróżnieniem w klasie H.Mickiewiczówny). Jako student uczestniczył w krajowych i zagranicznych kursach mistrzowskich, m.in. u Fedory Barbieri, Rolanda Paneraia, Siegfrieda Lorentza i Ryszarda Karczykowskiego. Laureat Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (III nagroda i Nagroda Specjalna, 1999), Międzynarodowego Konkursu Głosów Operowych “Rosetum” w Mediolanie (I nagroda, 2001) i Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie (II nagroda i Nagrody Specjalne, 2001). Otrzymał “Premio Basiola” – nagrodę włoskiej krytyki muzycznej dla najciekawszej osobowości artystycznej włoskich konkursów wokalnych w 2001 roku.
Debiutował partią Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie” w Operze Bałtyckiej, a w 2000 roku związał się kontraktem z Warszawską Operą Kameralną, gdzie śpiewał m.in.: Tamina w „Czarodziejskim flecie” Ferranda w “Cosi fan tutte”, Ottavia w ” Don Giovannim” W.A.Mozarta (tournée tego zespołu po Szwajcarii, Holandii , Niemczech, Hiszpanii a także w 2004 i 2006r 2008r i 2010 w Japonii), Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie” Czajkowskiego i Nemorina w “Napoju miłosnym” G.Donizettiego. W 2001 roku został zaproszony do udziału w premierze „Otella” Verdiego (Cassio) na scenie Opery w Tuluzie. W marcu 2003r w Paryżu w Theatre du Chatelet artysta wykonał u boku G.Grigoriana i D.Hvorostovskiego operę Jolanta P.Czajkowskiego pod batutą maestro Yuri Termikanova. W Teatrze Wielkim w Warszawie zaśpiewał partię Pruniera w “La rondine” Pucciniego (czerwiec 2003), następnie wykonał partię Narrabotha w “Salome” Straussa (czerwiec 2004), a w 2009r. partię Rodericka w “Zagładzie domu Usherów” P.Glassa otrzymując entuzjastyczne recenzje. Wiele z wykonań artysty było zarejestrowane przez Polskie Radio i wydawnictwa fonograficzne, a płyta Musica Sacromontana z Mszą M. Koperskiego była nominowana do nagrody Fryderyki 2010 a w 2016 płyta z Mszą J.Zeidlera pod batutą P. Przytockiego otrzymała Fryderyka. We wrześniu 2012 artysta został zaproszony do wykonania kompletnego singspielu “Faust” Antoniego Radziwiłła pod kierownictwem M. Nałęcz- Niesiołowskiego do pierwowzoru libretta W. Goethego w Pałacu w Wojanowie. Tomasz Krzysica w 2014 roku rozpoczął działalność pedagogiczną w Akademii Sztuki w Szczecinie jako wykładowca śpiewu solowego.
Artysta posiada także szeroki repertuar oratoryjno-kantatowy, wykonując m.in. utwory Bacha, Mozarta i innych kompozytorów. Mszę „In tempore belli” Haydna śpiewał pod batutą Charlesa Dutoit w paryskim Théatre des Champs-Elysées i podczas Festiwalu w Nantes z towarzyszeniem Francuskiej Orkiestry Narodowej,” Requiem” Mozarta pod dyrekcją Kurta Masura na Festiwalu Saint-Denis z Filharmonikami Francuskimi. Artysta brał udział w prawykonaniu światowym “Magnificat” W. Kilara a także w serii koncertów z ” Missa pro pace”. Tomasz Krzysica występuje regularnie w ramach najsłynniejszych polskich festiwali muzycznych jak “Wratislavia Cantans” , “Festiwal Mozartowski”, “Muzyczna Praga” ,”Musica Sacromontana” współpracując z plejadą wybitnych dyrygentów: A. Witem ,K. Kordem, J. Katlewiczem, Yuri Termikanovem, A. Lombardem, J. Maksymiukiem, R. Silvą, Z. Gracą, T. Bugajem, Marcinem Nałęcz-Niesiołowskim, J. Kaspszykiem, W. Rajskim, T. Wojciechowskim i śpiewaków wśród których byli artyści tej klasy jak K. Ricciarelli, D. Hvorostowski, C. Gallardo-Domas, V. Galouzin, U.Kryger, A. Kruszewski, I. Kłosińska, O. Pasiecznik, I. Hossa, A Radziejewska, Robert i Wojciech Gierlach, R. Siwek, A. Ruciński.
W 2000 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Fr. Chopina w Warszawie w klasie śpiewu prof. Włodzimierza Zalewskiego. Doskonalił się na kursach mistrzowskich profesora Ryszarda Karczykowskiego i Williama Mateuzziego. W 1997 roku zadebiutował w roli Don Magnifica w operze G. Rossiniego Kopciuszek w Warszawskiej Operze Kameralnej. Dariusz Machej współpracuje z Teatrem Wielkim-Operą Narodową, Operą Bałtycką, Operą Krakowską, Operą Wrocławską, Teatrem Wielkim w Łodzi, Teatrem Wielkim w Poznaniu, Polską Operą Królewską, Warszawską Operą Kameralną oraz Wuppertaler Buehnen. Występował gościnnie m.in. w Oper Frankfurt am Main, Litewskiej Operze Narodowej, Theater der Stadt Koblenz, Wienerkammeroper.
W swoim repertuarze ma partie w takich operach, jak: Wesele Figara, Don Giovanni, Czarodziejski flet, Cyrulik sewilski, Kopciuszek, Turek we Włoszech, Włoszka w Algierze, Kamień probierczy, Podróż do Reims G. Rossiniego, Napój miłosny, Don Pasquale, Lucrezia Borgia G. Donizettiego, Halka, Hrabina, Verbum Nobile St. Moniuszki, Cesarz Atlantydy V. Ulmanna, Wolny strzelec C.M. von Webera, Lohengrin, Parsifal, Tristan i Isolda R. Wagnera.
Uczestniczył w licznych festiwalach muzycznych takich jak: Rossini Opera Festival (Pesaro), Festival de Musique de Strasburg, Festival Belcanto Rossini in Wildbad (Niemcy), Letni Festiwal Euroradia/ EBU Summer Festival (Warszawa), Festival di Musica Sacra Anima Mundi (Piza), Mai Festspiele (Wiessbaden), Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Bydgoski Festiwal Operowy, Festiwal im. Adama Didura (Sanok). Brał udział w światowych prawykonaniach oper: Katzelmacher Kurta Schwertsika (Wuppertal, 2003) i Iwony księżniczki Burgunda Zygmunta Krauzego (Paryż, 2004).
Występował pod batutą wybitnych dyrygentów, między innymi takich jak: Mirosław J. Błaszczyk, Łukasz Borowicz, Kai Bumann, Will Crutchfield, Gabriel Chmura, Jose Maria Florencio, Zbigniew Graca, Hilary Griffiths, George Hanson, Michał Klauza, Jean Claude Malgloire, Alessandro de Marchi, Carlo Montanaro, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Grzegorz Nowak, Jacek Kaspszyk, Tadeusz Kozłowski, Ruben Silva, Stefan Soltesz, Simon Standage, Andrzej Straszyński, Tadeusz Strugała, Wojciech Rajski, Carlo Rizzi, Tomasz Tokarczyk, Alberto Zedda. Pracował z wieloma wybitnymi reżyserami, jak: Laco Adamik, Kazimierz Dejmek, Achim Freyer, Agnieszka Glińska, Jerzy Gruza, André Heller-Lopes, Grzegorz Jarzyna, Peter Mussbach, Ryszard Peryt, Pier Luigi Pizzi, Emilio Sagi, Jitka Stokalska, Jerzy Stuhr, Mariusz Treliński, Krzysztof Warlikowski, Johannes Weigand, Marek Weiss, Barbara Wysocka, Michał Znaniecki.
Dariusz Machej występuje także w repertuarze oratoryjnym i pieśniarskim. Śpiewał w wielu prestiżowych salach koncertowych w Polsce i za granicą (Szwajcaria, Niemcy, Hiszpania, Francja, Liban, Chiny, Japonia). Brał udział w licznych transmisjach radiowych i telewizyjnych (RAI, Südwestrundfunk, Polskie Radio, TVP KULTURA, Polsat). Dokonał wielu nagrań dla firm fonograficznych (Naxos, ROF, Bongiovanni, DUX, Radiowa Agencja Fonograficzna) oraz archiwum Polskiego Radia. Nagranie opery Hagith Karola Szymanowskiego z udziałem Dariusza Macheja zdobyło nagrodę Fryderyk 2020 w kategorii Album Roku Muzyka Oratoryjna i Operowa.