Książka „Zburzenie Warszawy. Największe „Heil Hitler!”.” jest literackim zapisem przesłuchań czterech niemieckich oficerów pełniących najwyższe funkcje w armii hitlerowskiej podczas II wojny światowej, odpowiedzialnych za eksterminację ludności cywilnej i żołnierzy powstania oraz za ograbienie i zburzenie Warszawy. Przytoczono w niej autentyczne zeznania osób ocalałych z zagłady. Przesłuchania prowadził w lutym i marcu 1946 r. prokurator Jerzy Sawicki, członek Polskiej Misji przy Międzynarodowym Trybunale Wojskowym.
Jest to bogato ilustrowana publikacja przedstawiająca plany wielkiej niemieckiej operacji, jaką była grabież Warszawy tuż przed jej całkowitym wymazaniem z mapy.
Poruszane są w niej zagadnienia mniej znane szerokiej publiczności, a dotyczące:
– eksterminacji ludności cywilnej podczas Powstania Warszawskiego na terenach miasta zajętych przez Niemców, na których nie toczyły się już walki lub zaprzestano działań zbrojnych;
– mordowania wziętych do niewoli żołnierzy Armii Krajowej;
– wygnania z Warszawy ponad 600 tys. jej mieszkańców;
– grabieży, po ustaniu walk, wszelkiego mającego jakąkolwiek wartość majątku ruchomego mieszkańców Warszawy: dzieł sztuki, dywanów, kosztowności;
– zburzenia zabudowy i infrastruktury technicznej miasta.
